زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عبدالرحمان بن موسی هواری





عبدالرحمان بن موسی هوارّی ادیب، فقیه و مفسر قرن سوم قمری بود. وی مالکی‌مذهب و اولین کسی بود که فقه و علم عربیت را در‌ اندلس جمع کرد و تفسیر القرآن اثر او است.


۱ - معرفی اجمالی



ابوموسی عبدالرحمان بن موسی هوارّی مغربی‌ اندلسی اهل استجه،
[۱] ابن فرضي، عبد الله، تاریخ العلماء و الرواة للعلم بالاندلس، ج۱، ص۳۰۰.
از نواحی قرطبه‌ اندلس و مالکی مذهب بود. در ایام حکومت عبدالرحمان بن معاویه (۲۰۶ ق-۲۳۸ ق) جهت تحصیل علم به مسافرت رفت و از سفیان بن عیینه و مالک بن انس۱۷۹ ق) اخذ علم نمود و ادبیات عرب را در عراق نزد اصمعی و ابوزید انصاری آموخت. در راه بازگشت به وطن، کتاب‌هایش در دریا ریخته شدند و از بین رفتند، از این رو مردم به خاطر بازگشت وی تبریک، و به خاطر از بین رفتن کتبش به وی تعزیت می‌گفتند و او پاسخ می‌داد که ذهب الخرج و بقی الدرج آنچه در خارج بود، از بین رفت و آنچه در سینه‌ام بود، حفظ شد. هوارّی پس از مراجعت، از طرف عبدالرحمان بن حکم در حدود ۲۲۸ ق قاضی استجه شد. رجال نویسان وی را فصیح از نظر اعراب، حافظ در فقه و تفسیر و قرائات دانسته‌اند.
[۸] ابن فرضي، عبد الله، تاریخ العلماء و الرواة للعلم بالاندلس، ج۱، ص۳۰۰.
ابوموسی اولین کسی بود که فقه و علم عربیت را در‌ اندلس جمع کرد.

۲ - آثار



تفسیر القرآن اثر ابوموسی است که محمد بن احمد عتبی آن را گزارش کرده است.

۳ - پانویس


 
۱. ابن فرضي، عبد الله، تاریخ العلماء و الرواة للعلم بالاندلس، ج۱، ص۳۰۰.
۲. حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۱، ص۱۷۴.    
۳. کحاله، عمر‌رضا، معجم المؤلفین، ج۵، ص۱۹۶.    
۴. ابن عمیرة، احمد، بغیة الملتمس، ص۳۷۰.    
۵. ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام ج۱۶، ص۲۵۸.    
۶. بابانی، اسماعیل، هدیة العارفین، ج۱، ص۵۱۲.    
۷. بغدادی، اسماعیل، ایضاح المکنون، ج۱، ص۳۱۰.    
۸. ابن فرضي، عبد الله، تاریخ العلماء و الرواة للعلم بالاندلس، ج۱، ص۳۰۰.
۹. سیوطی، جلال الدین، بغیة الوعاة، ج۲، ص۹۰.    
۱۰. ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام ۱۶/۲۵۸.    
۱۱. بغدادی، اسماعیل، ایضاح المکنون، ج۱، ص۳۱۰.    


۴ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۴۳، برگرفته از مقاله «عبدالرحمان بن موسی هوارّی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.